by Volos.Best
★ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ★ ΠΡΟΣΩΠΑ ★ ΧΟΡΟΣ
Αυτό είναι το πορτρέτο ενός καλλιτέχνη που αρνήθηκε να οριστεί από τα σύνορα της πόλης του. Ο Στέφανος Δημουλάς, από τον Βόλο, μετέτρεψε την παιδική του μαγεία για τον χορό σε μια παγκόσμια καριέρα που εκτείνεται από τη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου μέχρι τη λίστα Forbes 30 Under 30. Εξερευνούμε τις δώδεκα στιγμές-κλειδιά—από τις πέτρες στην οδό Ερμού μέχρι το εξώφυλλο του Attitude με τον πατέρα του—που σμίλεψαν τον χορευτή, τον ακτιβιστή και το φαινόμενο που δεν σταματά στην πινακίδα «Βόλος - Έξοδος».
Στέφανος Δημουλάς: Η Ανατομία ενός Καλλιτεχνικού Φαινομένου
απο την Αγγελική Δαρείου
Το Φάντασμα της Κάλλας και το Ξύλο της Σκηνής
Το πάτωμα στο Covent Garden τρίζει με συγκεκριμένο τρόπο. Όταν ο Στέφανος Δημουλάς πάτησε για πρώτη φορά το «γερασμένο ξύλινο πάτωμα» της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου για την La Traviata, δεν ένιωσε απλώς το ξύλο. Ένιωσε το βάρος της ιστορίας—τον ιδρώτα του Νουρέγιεφ, την ηχώ της Κάλλας. Για ένα αγόρι από τον Βόλο, μια «μικρή πόλη» όπως λέει ο ίδιος, αυτά τα «μεγαλεπίβολα σχέδια» έμοιαζαν απόκοσμα. Ήταν το πρώτο σκαλοπάτι από την Μαγνησία σε έναν κόσμο που δεν είχε καν φανταστεί.
Η «Λίμνη των Κύκνων» σε μια Τηλεόραση της Μαγνησίας
Όλα ξεκίνησαν μπροστά σε μια οθόνη, σε ένα σαλόνι στον Βόλο. Ήταν τεσσάρων ετών όταν είδε τη «Λίμνη των Κύκνων» του Μάθιου Μπορν. Δεν ήταν απλώς μπαλέτο· ήταν μια αποκάλυψη. Έτρεξε στους γονείς του και ανακοίνωσε, με την αφοπλιστική σιγουριά που έχουν μόνο τα παιδιά, «Αυτό θέλω να κάνω». Το ερέθισμα εκείνο δεν ήταν μια παιδική φαντασίωση. Ήταν η ενεργοποίηση ενός πεπρωμένου.
«Και σε ποια Καφετέρια Δουλεύεις;»
Το να μεγαλώνεις στην Ελλάδα θέλοντας να γίνεις χορευτής, σημαίνει ότι μαθαίνεις να απαντάς σε μια σιωπηλή ερώτηση. Η κοινωνία απαιτούσε επιβλητικούς τίτλους: γιατρός, δικηγόρος, αρχιτέκτονας. Όταν ο Δημουλάς δήλωνε την κλίση του, η ερώτηση που ένιωθε να πλανάται ήταν πάντα η ίδια: «Ναι, αλλά σε ποια καφετέρια δουλεύεις για να ζήσεις;». Αυτό το στίγμα, αντί να τον αποθαρρύνει, ατσάλωσε την ανάγκη του να αποδείξει ότι η τέχνη είναι επάγγελμα πλήρους απασχόλησης.
Οι Πέτρες στην Οδό Ερμού
Ως Βολιώτισσα, ξέρω την οδό Ερμού ως τον δρόμο της βόλτας, του εμπορίου, της συνάντησης. Για τον 14χρονο Στέφανο, ήταν αρένα. Η ενασχόλησή του με τον χορό, η κίνησή του, η εκκεντρική του—για τα δεδομένα της πόλης—ένδυση, ήταν αρκετά. Δύο «μάγκες», όπως τους θυμάται, πάνω σε ένα μηχανάκι, άρχισαν να τον κυνηγούν. Του φώναζαν, τον έβριζαν. Και μετά, άρχισαν να του πετούν πέτρες.
Το Μάθημα της Ντροπής
Το κυνηγητό στην Ερμού δεν τον γέμισε μόνο φόβο. Τον γέμισε «πολύ μεγάλη ντροπή». Ντροπή που δεν μπόρεσε να είναι «θαρραλέος» ή «τολμηρός», όπως «πρόσταζε η κοινωνία να κάνει ως άντρας». Εκείνη η στιγμή, όμως, ήταν η μήτρα μιας απόφασης. Ήταν η στιγμή που ορκίστηκε στον εαυτό του: «Δεν θα αφήσω ποτέ την κακία των ανθρώπων να με κάνει κι εμένα κακό!». Έχτισε τους τοίχους του και όπλισε το πείσμα του.
Το «Όχι» του Κυρίου Νεοπτόλεμου
Η πειθαρχία του δεν σφυρηλατήθηκε μόνο στον δρόμο, αλλά και στο σπίτι. Έφηβος, έκανε μαθήματα πιάνου. Όταν εκνευρίστηκε που δεν μπορούσε να παίξει κάποια κομμάτια, είπε στον πατέρα του, Νεοπτόλεμο Δημουλά, ότι τα παρατάει. Η απάντηση ήρθε με «επικριτική σοβαρότητα»: «Όχι! Πήρες την απόφαση να ξεκινήσεις κάτι μόνος σου και δεν θα σταματήσεις μέχρι να το τελειώσεις». Αυτό το «όχι» του έμαθε την αξία του να μένεις, όταν όλοι οι άλλοι φεύγουν.
Το Εξώφυλλο που Κορνιζαρίστηκε
Χρόνια μετά, το 2019, ο Στέφανος βρέθηκε στο εξώφυλλο του Attitude, του μεγαλύτερου γκέι περιοδικού της Βρετανίας. Δεν ήταν μόνος του. Δίπλα του στεκόταν ο πατέρας του, Νεοπτόλεμος. Το θέμα: η αποδοχή. Εκείνη η φωτογράφιση, όπως είπε ο ίδιος, «γκρέμιζε πολλούς περισσότερους τοίχους ανασφάλειας μέσα μου». Σήμερα, το εξώφυλλο αυτό βρίσκεται κορνιζαρισμένο σε πολλούς τοίχους στο σπίτι τους στον Βόλο.
«Η Δική μου Ανωμαλία»
Το εξώφυλλο προκάλεσε αντιδράσεις. Αλλά ο πατέρας Δημουλάς, ο άνθρωπος που του έμαθε την επιμονή, απάντησε δημόσια στους επικριτές. Έγραψε ότι η σεξουαλική προτίμηση δεν είναι ανωμαλία. «Η δική μου ανωμαλία», δήλωσε, «συνίσταται στο ότι λατρεύω και τους δυο γιους μου έτσι όπως ακριβώς είναι». Ήταν η απόλυτη πράξη δημόσιας και ιδιωτικής αγάπης, η ενσάρκωση της αυτοαποδοχής που ο Στέφανος έκανε σημαία του.
Το Τηλεφώνημα του Forbes
Και μετά ήρθε το τηλεφώνημα. Το Forbes τον συμπεριέλαβε στη λίστα 30 Under 30 Europe. Δεν ήταν απλώς μια τιμητική διάκριση· ήταν μια πολιτική νίκη. Ήταν ο μοναδικός Έλληνας καλλιτέχνης στη λίστα. Η αναγνώριση αυτή δεν ήταν μόνο για τον χορό του, αλλά και για τη δουλειά του ως «Changemaker», ως ιδρυτής του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Culture Select.
Ο Επιχειρηματίας Πίσω από τον Χορευτή
Το Culture Select είναι το όχημά του για αλλαγή. Είναι η απάντησή του στην ερώτηση της «καφετέριας». Ο οργανισμός έχει αποστολή να υποστηρίζει σωστά αμειβόμενους επαγγελματίες στον χώρο του πολιτισμού, να δημιουργεί δομές εκεί που δεν υπάρχουν. Ο Δημουλάς δεν είναι απλώς ένας χορευτής που περιμένει την επόμενη δουλειά· είναι ένας αρχιτέκτονας που χτίζει την ίδια τη βιομηχανία.
Ενενήντα Επτά Λεπτά
Η απόδειξη ήρθε με το «TITAN PROMETHEUS». Εξασφαλίζοντας χρηματοδότηση σχεδόν 74.000 δολαρίων από το Υπουργείο Πολιτισμού και την Εθνική Λυρική Σκηνή, δημιούργησε μια παράσταση-εμπειρία. Τα εισιτήρια «εξαντλήθηκαν σε 97 λεπτά». Ήταν η στιγμή που η αγορά επιβεβαίωσε αυτό που η καλλιτεχνική κοινότητα ήδη ήξερε: ο Δημουλάς είχε τον παλμό της εποχής.
Πέρα από την Ταμπέλα «Βόλος - Έξοδος»
Από τη Βασιλική Ακαδημία Χορού της Σκωτίας μέχρι τις συνεργασίες με την Kate Moss και τον ρόλο του κριτή στο Dancing With The Stars, ο Δημουλάς απέδειξε κάτι στον εαυτό του και στην πόλη του. Όπως λέει, δεν πίστεψε ποτέ ότι οι ικανότητές του φτάνουν «μέχρι αυτή την ταμπέλα στην Εθνική Οδό που λέει “Βόλος -Έξοδος”». Η επιτυχία του δεν είναι το Forbes. Είναι η ευτυχία. Γιατί, όπως το συμπυκνώνει ο ίδιος: «Η επιτυχία δεν είναι ευτυχία. Η ευτυχία όμως είναι επιτυχία. Επιτυχία μιας ευτυχισμένης ζωής».
Στέφανος Δημουλάς, Βόλος, χορός, Forbes 30 Under 30, Attitude Magazine, Culture Select, LGBTQI+, Βασιλική Όπερα Λονδίνου, αυτοαποδοχή, Νεοπτόλεμος Δημουλάς, Covent Garden, Τιτάνας Προμηθέας
